مهار مسیرهای سیگنالی فاکتورهای رشد توسط داروی ایماتینیب مسیلات در سلول های لایدیگ نرمال موشی

پیش زمینه و هدف: تکثیر سلول های سرطانی ممکن است از فسفوریلاسیون غیر طبیعی مسیرهای سیگنالی پایین دست گیرنده های تیروزین کینازی چون گیرنده های فاکتورهای رشد مشتق از پلاکت α (pdgfr-α) و β (pdgfr-β) ناشی شود. به دلیل نقش حیاتی این مسیرها در سلول های طبیعی، درمان سرطان ها با داروهای مهار کننده تیروزین کینازی مانند ایماتینیب مسیلات اغلب منجر به اختلالات عملکرد سلول های طبیعی همانند سلول های لایدیگ می شود. هدف این تحقیق بررسی میزان آپوپتوز و فسفوریلاسیون pdgfr-α و pdgfr-β در سلول های لایدیگ نرمال موشی در مواجهه با داروی ایماتینیب می باشد.مواد و روش ها: سلول های لایدیگ موشیtm3 با غلظت های 0، 2.5، 5، 10 و 20 میکرو مول داروی ایماتینیب به مدت 2، 4 و 6 روز تیمار گشتند. میزان آپوپتوز و فسفوریلاسیون گیرنده های pdgf به ترتیب با روش های اندازه گیری فعالیت آنزیم کاسپاز3 و ایمونواسی فلورسانس بررسی گردید. جهت تحلیل داده ها از تست های anova و t-test استفاده شد. یافته ها: میزان فسفوریلاسیون pdgfr-α در گروه تیمار شده با دارو (08/0±21/0) و گروه کنترل (13/0±35/0) تفاوت آماری معنی داری داشت (05/0>p) و با افزایش دوز دارو میزان فسفوریلاسیون کاهش بیشتری می یافت (05/0>p). میزان آپوپتوز و فسفوریلاسیون pdgfr-β در بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری نداشت، هر چند که با افزایش مدت زمان مواجهه میزان pdgfr-β نیز کاهش بیشتری نشان داد (05/0>p). نتیجه گیری: داروی ایماتینیب با مهار مسیرهای سیگنالی پایین دست فاکتورهای رشد خصوصاً مهار فسفوریلاسیون pdgfr-α در سلول های لایدیگ نرمال ممکن است باعث اختلال در رشد این سلول ها گردد. به نظر می رسد که این دارو تأثیری در فعال سازی مسیرهای آپوپتوزی این سلول ها ندارد.